Wanneer uit de antwoorden op deze vragen blijkt dat men te maken heeft met een verdachte situatie, worden verdere stappen ondernomen. Hierbij worden de pediatrisch verpleegkundigen van de dienst waar het kind werd opgenomen ook ingeschakeld. Zij noteren elke gebeurtenis zo specifiek mogelijk in het medische en verpleegkundig dossier van het kind, zodat een uitgebreid beeld kan worden verkregen en men zich niet alleen moet baseren op de verhalen van de vermoedelijke dader. 

Artsen verzamelen alle beschikbare informatie, ook vanuit eventuele andere instellingen, medische dossiers van alle gezinsleden, politierapporten, schoolverslagen, enzovoort. Men kan deze informatie samenbrengen, bijvoorbeeld op volgende wijze:

 

 

 

 

 

 

 

 

Op die manier heeft men alle informatie binnen handbereik en krijgt men eventueel een beter beeld over telkens terugkerende patronen, gelijkenissen, patronen, enzovoort.

Wanneer het vermoeden na het doorzoeken van de medische dossiers enkel nog versterkt wordt, is het raadzaam  voor de arts om naar een professionele instantie zoals het Vertrouwenscentrum voor Kindermishandeling (www.kindermishandeling.be) te stappen met dit vermoeden.  In elke provincie zetelt een dergelijk centrum. Zij weten wat te doen en zullen het onderzoek verder overnemen of opdrachten geven inzake verzamelen van bewijsmateriaal. Deze instantie zal ook bepalen of er klacht wordt neergelegd bij de politie of niet.

 

Welke moeilijkheden kunnen zich voordoen bij het stellen van de diagnose?

Diverse zaken kunnen iemand tegenhouden om een melding te doen van een vermoeden van MBP. Ook zijn er bij het stellen van de diagnose zelf enkele redenen die het moeilijk maken voor de hulpverlener om correct te diagnosticeren. Deze redenen worden bekeken vanuit het oogpunt van de verpleegkundige, de arts, de dader en de omgeving van het kind.

 

Klik hier om verder te gaan naar verzamelen van bewijzen