Lichamelijke symptomen

 

Hieronder volgen enkele voorbeelden van symptomen die vaak voorkomen bij MBP.

Er wordt vermeld hoe de dader deze symptomen mogelijk kan verklaren.

Hematomen => verklaring: stollingsstoornis, evenwichtsproblemen bij het kind waardoor het gemakkelijk valt...

Anorexie/voedingsproblemen (vaak geïnduceerd door voeding te onthouden van het kind) => verklaring: voedselallergie, braken/diarree...

ALTE (vaak geïnduceerd door verstikking) => verklaring: apnoe...

Bloedingen (geïnduceerd door orale anticoagulantia of een vervalst staal met exogeen bloed) => verklaring: stollingsstoornis...

Bloedingen, stuipen, koorts, uitslag, allergie, astma, pijn...

Tijdens het klinisch onderzoek komt het kind vaak over als lethargisch

 

Het valt op dat vele van deze symptomen waargenomen moeten worden op het moment zelf (zoals overgeven, apnoe, pijn...) om de diagnose te kunnen stellen, deze symptomen zijn verdwenen tegen de tijd dat het kind bij de arts op consultatie komt. De arts moet dus vertrouwen op het verhaal van de ouder van het kind.

 

Enkele alarmtekenen die de hulpverlener steeds tot waakzaamheid moeten aanmanen:

De gerapporteerde symptomen worden enkel geobserveerd door de dader; worden niet waargenomen door de hulpverlener zelf.

Er zijn tegenstrijdigheden tussen wat de hulpverlener te horen krijgt van de dader en wat hij zelf waarneemt.

De behandeling die wordt ingesteld geeft nooit het verhoopte resultaat.

Als één symptoom is verdwenen duikt er een nieuw op.

De toestand van het kind verslechtert als er gesproken wordt over ontslag uit het ziekenhuis, dan verschijnen vaak nieuwe symptomen.

Het kind heeft multiple en vage symptomen.

Een biologisch onlogische volgorde van gebeurtenissen of symptomen.

Een tegenstrijdige medische geschiedenis, klinische onderzoeken en labo-resultaten.

vb. baby verliest volgens de moeder veel bloed (via urine of stoelgang...) maar uit het bloedresultaat komt geen anemie naar voor

Het kind maakt gebruik van hulpmiddelen die niet nodig lijken te zijn voor de vastgestelde diagnose (vb. een rolstoel).

Emotionele abnormaliteiten, zie hiervoor ook de psychosociale symptomen.

Het kind is vertraagd qua groei en ontwikkeling.

Het ontbreekt het kind aan externe relaties (vb. vriendjes op school).

Het kind is asymptomatisch als de dader afwezig is.

Het kind hervalt regelmatig.

Het verhaal van verschillende verzorgers van het kind stemt niet overheen.